ಮರಳಿ ಬಾರದ ಬಾಲ್ಯ (poem)

ಬಾಲ್ಯವೆಂಬುದೆಷ್ಟು ಸುಂದರ
ಮುದ್ದು ಮಾತು ಮುಗ್ಧ ನಗುವಿನ ಹಂದರ
ಯಾರ ಅಂಕೆ ಇಲ್ಲದೆ
ಬೇಡಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ತರಿಸಿ,
ಬೇಡದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಒಗೆದಾಗ ,
"ಅಯ್ಯೋ ಮಗು" ಎನ್ನುವರು.

ಆಡಿ ಹಾಡಿ
ಕುಣಿದು ನಲಿದು
ಎಲ್ಲರ ಮನರಂಜಿಸಿದ
ಸುದ್ದಿಯೇನೊ ಕೇಳಿ ತಿಳಿದೆ
ಈಗ ಅನಿಸುತ್ತದೆ
ನಾನೂ ಹಾಗೆ ಇದ್ದೆನೆ ?

ಆದರೀಗ ನಾನೇ ತಾಯಿ
ನಾ ಮಗನ ಹಿಂದೆಯೋ
ಅವನು ನನ್ನ ಬೆನ್ನಿಗೋ
ತಿಳಿಯದಾಗಿ, ಅವನೊಂದಿಗೆ
ಆಡುತ್ತಾ ಹಗಲು
ರಾತ್ರಿಯಾಗುವುದೆಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ?

ಬಲು ತುಂಟ ಮಹರಾಯ
ಅವನ ತಾಳಕೆ
ನಾ ಕುಣಿಯಬೇಕು
ಥಕ ಥೈಯ್ಯ
ಪಾಪ , ಅವನಿಗೇನು ಗೊತ್ತು
ಅಮ್ಮನೇನು ಎಳೆ ಹುಡುಗಿಯಾ?

ಆವ ಕುಣಿದಾಗ ನಾನೂ ಕುಣಿಯಬೇಕು
ತಾ ಮಲಗಿದಾಗ , ಜಗವೇ ಮಲಗಬೇಕು
ಒಳ-ಹೊರಗೆ ದುಡಿಯುವ
ನನಗೂ ಆರಾಮ ಬೇಕು
ಅದರ ಚಿಂತೆ
ಅವನಿಗೇಕೆ ಬೇಕು?

ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅನಿಸುವುದುಂಟು
ನಾನೂ ನನ್ನಮ್ಮನನ್ನು
ಹೀಗೆಯೇ ಕಾಡಿರಬಹುದೆ?
ಏನಾದರೇನು
ಆ ಬಾಲ್ಯ
ಮರಳಿ ಬರಬಹುದೇ?

- ತಾರಾ ಶೈಲೇಂದ್ರ